Identitate kasu bat

Gizonak asma zezakeen. Ez ginateke ausartuko existentziaren leku arrunt hutsak diren gauzak imajinatzera. Leiho horretatik eskutik helduta hegan atera, hiri handi honen gainetik hegan egin, teilatuak emeki-emeki astindu eta gertatzen ari diren gauza eta kointzidentzia bitxiak, planak, asmo gurutzatuak, gertaeren kate zoragarriak zelatatu ahal izango bagenitu, belaunaldiz belaunaldi lan eginez eta emaitzarik bitxienak lortuz, fikzio oro, bere baldintza eta konklusioekin, probetxu gutxikoa izango litzateke.